مایکل جفری جردن (به خاطر حروف ابتدایی اسمش با نام MJ هم شناخته میشه) در 17فوریه 1963 در شهر بروکلین-ایالت نیویورک به دنیا آمد.او چهارمین فرزند(ی جایی هم گفته بود پنجم! دقیق نمیدونم...هر کی میدونست بهم بگه درستش کنم(:) یک خانواده پرجمعیت بود. پدر مایکل به عنوان ناظر فنی در کارخانه جنرال الکتریک مشغول به کار بود و مادرش نیز کارمند بانک بود. خانواده جردن هنگام کودکی او به ویلمینگتن در کارولینای شمالی نقل مکان کردند.پدر مایکل جردن به او آموخت که در زندگی از تلاش و کوشش دست نکشد و به زندگی خیابانی آلوده نشود.
مایکل جردن از سن کودکی به ورزش بسکتبال علاقه ی بسیاری داشت و وقتی وارد دبیرستان شد نتوانست در تیم بسکتبال مدرسه عضو شود چون قد 180 او به نظر برای بازی در آن سطح کوتاه بود. دوست بلند قامت‌تر او "هاروست اسمیت" تنها فردی بود که در آن پایه به تیم اول راه پیدا کرد اما این باعث نشد که تلاشش را کنار بگذارد بلکه سبب شد تمرینات خود را جدی تر دنبال کند و موفق شد سال بعد عضو تیم بسکتبال شود.مایکل برانگیخته شده بود تا ارزش‌هایش را اثبات کند، او تبدیل به ستارهٔ تیم دوم آموزشگاه شد و در چند بازی توانست بیش از چهل امتیاز کسب کند. طی تابستان بعدی او ۱۰ سانتی‌متر رشد و به سختی تمرین کرد. او در فهرست تیم اول جای گرفت و در دو فصل پایانی بازیش در دبیرستان به‌طور متوسط در هر بازی ۲۰ امتیاز بدست آورد. هنگامی که در پایه‌دوازدهم بود بعد از اینکه به‌طور متوسط در هر بازی یک تریپل-دابل با: ۲۹٫۲ امتیاز، ۱۱٫۶ ریباند، و ۱۰ پاس منجر به امتیاز کرد، برای تیم منتخبین تمام آمریکا انتخاب شد.
وی از دانشگاه‌های متعددی شامل: دوک، تیم بسکتبال تارهیلز کارولینای شمال، تیم بسکتبال گیمزکوک کارولینای جنوبی، تیم بسکتبال سیراکوس اورنج و تیم بسکتبال ویرجینیا کاوالیرز دعوتنامه تحصیل و حضور در تیم بسکتبال دریافت کرد.سال ۱۹۸۱ جردن، جردن بورسیه بسکتبال کارولینای شمالی را پذیرفت و آنجا بود که تخصصش در جغرافیای فرهنگی را گرفت.
در زندگینامه مایکل جردن می خوانیم که او اوایل سال حضورش در تیم بسکتبال دانشگاه کارولینای شمالی عنوان بهترین بازیکن را از سوی کنفرانس غرب ازان خود کرد و در همان سال بود که همراه با تیمش به مقام قهرمانی کنفراس غرب دست یافت. تیم دانشگاه کارولینای شمالی موفق شد با جامپ شات جردن مقابل دانشگاه جورج تاون پیروز شود و قهرمان رقابت‌های انجمن ملی ورزشکاران دانشگاهی شود .
مایکل جردن درمسابقات کنفرانس غرب لیگ دانشگاهی به عنوان امتیازآورترین بازیکن شناخته شد . نشریه اسپورتینگ نیوز دوسال پیاپی او را بهترین بازیکن انتخاب کرد . مایکل جردن بعد از سه سال تیم را ترک کرد و به شیکاگو در لیگ NBA پیوست .مایکل قبل از پیوستن به تیم شیکاگو در المپیک ۱۹۸۴به عنوان یکی از ملی پوشان بسکتبال آمریکا موفق شد مدال طلا را دریافت کند .
وقتی مایکل جردن به تیم شیکاگو بولز ملحق شد، این تیم شکست های پی در پی را پشت سر میگذاشت و در بازی های خانگی تماشاچیان این تیم فقط ۶۰۰۰ نفر بود اما جردن موفق شد خیلی سریع اوضاع را عوض کند سبک خاص و جنگنده بودن او در مسابقات سبب میشد که همه یاد جولیوس اروینگ، ستاره بسکتبال دهه بیفتند .
مایکل پرش‌های بلندی داشت و هنگام انداختن توپ در تور ازسبد آن آویزان میشد که توجه تماشاگران را جلب میکرد .مایکل جردن در اوایل حضورش درNBAبه عنوان برترین بازیکن شناخته شد و حتی در گروه تیم منتخب ستارگان لیگ هم قرار گرفت. مایکل جردن به دلیل شکستگی پا نتوانست نتوانست در ۶۴ مسابقه شرکت کند(من جاش روانی شدم:|) اما در اولین بازی پس از بهبودی پایش با تیم بازیپلی‌آف مقابل بوستون سلیتک آماده بازی شد و ۴۹ امتیاز کسب کرد و در دومین بازی پلی‌آف هم موفق شد ۶۳ امتیاز برای تیمش کسب کند.
با آغاز فصل ۸۷–۱۹۸۶ جردن کاملاً بهبود پیدا کرد و تبدیل به یکی از امتیازآورترین بازیکنان تاریخ ان‌بی‌ای در طول یک فصل شد. او با میانگین ۳۷٫۱ امتیاز و ۴۸٫۲ درصد پرتاب صحیح در لیگ، در کنار ویلت چمبرلین تنها بازیکنانی‌اند که در یک فصل ۳۰۰۰ امتیاز کسب کرده‌اند. بعلاوه در این دوره، جردن توانایی‌های دفاعی‌اش را نیز نشان داد، چنان‌که تبدیل به اولین بازیکن تاریخ ان‌بی‌ای شد که در یک فصل رکورد ۲۰۰ توپ‌ربایی و ۱۰۰ بلاک را برجای گذاشته‌است. با وجود تمام کامیابی مایکل جردن، جایزه با ارزش‌ترین بازیکن لیگ را مجیک جانسون بدست آورد. بولز ۴۰ بازی را برد و برای سومین سال پیاپی به مرحله حذفی را یافت، گرچه آن‌ها بازهم توسط سلتیکس حذف شدند.
